Merhaba

Yaklaşık dört yıldır öğretmenlik yapıyorum ve her geçen zaman diliminde mesleğimin kutsallığını biraz daha iyi anlıyorum. Bu kadar önem arz eden bir alanda çalıştığım için kendimi sürekli güncellemem gerektiğinin farkındayım. Bu doğrultuda araştırmalar yapmaktayım ve yaptığım bu araştırmalar sonucunda bir takım çıkarımlarım oldu. Bu çıkarımlarımı ve neticesinde yaşadığım deneyimleri sizlerle paylaşmak için bu bloğu açmaya karar verdim.

      "Eğitim ve Öğretimin etkili bir şekilde gerçekleşebilmesi için öğretim yöntem ve tekniklerinin etkili bir biçimde kullanılması gereklidir. Eğitim süreci içerisinde öğrencinin merkeze oturtulması ve yaparak yaşayarak öğrenmesi sağlanmalıdır." bu noktada acı bir tebessüm belirdi yüzümde... Üniversite yıllarında bu yöntem ve tekniklerin önemi üzerinde duruldu uzun uzun. Uygulamanın, ders içi etkinliklerin yapılması gerekliliğinden bahsedildi bol bol...Öğrenci merkezli, yaparak-yaşayarak denildi... Hakikaten denildi başka bir şey yapılmadı, yapılması gereken şeyleri söylerken bunların hiçbirini uygulamadılar(birkaç ufak etkinlik dışında), kağıt üzerinde ve slaytlarla öğretildi bu yöntemler ve biz pratikte hiçbirini uygulayamadık yani bizim için öğrenci merkezli olamadı eğitimimiz. İşte bu geldi aklıma yüzümde acı tebessüm belirirken.

       Bu şekilde eğitim aldı öğretmenlerin ezici bir çoğunluğu ve bundan ötürüdür ki eğitimin niteliği ve etkinliği yeterli düzeyde değildir. Derslerin büyük bir çoğunluğu düz anlatım yoluyla yapılır, bu bir nevi işin kolayına kaçmak gibidir. (Bazı konuların anlatımında çok etkili bir yöntemdir.) Diğer yöntemler pek fazla tercih edilmez. Eğer eğitimin kalitesini arttırmak istiyorsak elimizi taşın altına koymalıyız ve çaba sarf etmeliyiz. Bugüne kadar böyle gelmiş ama bundan sonra böyle gitmesin..

       Taktir edersiniz ki bir çok güçlükle karşılaşıyoruz mesleğimizi icra ederken. Bir insana bir bilgiyi öğretmenin ne kadar zor olduğunu mesleğe başladıktan sonra daha iyi anladım. Ama bütün zorlukların temelinde iletişimsizlik yatıyor diye düşünüyorum. Öğrencilerimizle aramızdaki iletişim sorununu aştığımız zaman amacımıza ulaşmamız daha kolay olacaktır. Tabi ki bunu başarmak kolay değildir. Birebir eğitimler, grup çalışmaları, sıkı bir takip ve hepsinden önemlisi sevgi gereklidir.

    Peki benim bu noktada katkım ne olacak?

    Yaklaşık 1 yıl önce aldığım drama eğitimi beni bir çok konuda olumlu yönde etkiledi. Bu eğitimde bir çok şey öğrendim ki en önemlisi "paylaşımdı". Eğitimde drama yöntemi de kullanılabilmektedir her ne kadar birçoğumuz tercih etmese de. Ben bu eğitimden sonra öğrendiğim birçok yöntemi sınıflarım da uyguladım ve olumlu yönde katkı sağladı. En önemli katkısı, çocuklar ile aramızdaki ve çocukların birbirleri arasındaki iletişim sorununu gidermesi ve paylaşım duygusunu yaşatmasıdır. Bunu birçok defa gözlemledim.
Ama şu da bir gerçektir ki bir kaç kere uygulanması yetmiyor, birçok derste uygulanıp çocuklarda davranışın sürekliliği sağlanmalıdır. Bundan dolayı ben tecrübelerimi siz değerli dostlarla paylaşmak istedim. Eminim ki buradaki paylaşımlarım birilerinin işine yarayacak ve onlarında paylaşımları başka birilerinin işine yarayacaktır.

Burada sizlerin çalışmalarını da paylaşmak beni gerçekten keyiflendirecektir. Bu konuda paylaşımda bulunmak isteyen arkadaşlar benimle lütfen iletişime geçsin.

    Sanırım daha fazla uzatmanın bir anlamı yok. :) Bundan sonraki yazılarda görüşmek üzere hoşçakalın.

İletişim: matematiktesti.oe@gmail.com

   

Yorumlar